TEK HECE
Var mı beni içinizde tanıyan,
Yaşanmadan çözülmeyen
sır benim,
Kalmasa da şöhretimi duymayan,
Kimliğimi tarif etmek zor
benim.
Bülbül benim lisanımla ötüştü,
Bir gül için can evinden tutuştu,
Yüreğine Toroslardan çığ
düştü,
Yangınımı söndürmedi kar benim.
Niceler sultandı, kraldı, şahtı,
Benimle değişti talihi bahtı,
Yerle bir eyledim tâc ile tahtı,
Akıl almaz hünerlerim var benim.
Kamil iken cahil ettim alimi,
Vahşi iken yahşi ettim zalimi,
Yavuz iken Zebun ettim Selimi,
Her oyunu bozan gizli zor benim.
Yeryüzünde ben ürettim veremi,
Lokman Hekim bulamadı çaremi,
Aslı için kül eyledim Keremi,
İbrahim’in atıldığı kor benim.
Sebep bazı Leyla bazı Şirindi,
Hatırım için yüce dağlar
delindi,
Bilek gücüm Ferhat ile bilindi,
Kuvvet benim, kudret benim, fer
benim.
İlahinle Mevlana’yı döndürdüm,
Yunusumla öfkeleri dindirdim,
Günahımla çok ocaklar
söndürdüm,
Mevla’dan hayır benim şer benim.
Benim için yaratıldı Muhammed,
Benim için yağdırıldı o Rahmet,
Evliyanın sözündeki muhabbet,
Enbiyanın yüzündeki nur benim.
Kimsesizim, Hasmım da yok Hısmım
da,
Görünmezim, cismim de yok resmim
de,
Dil üzmezim, tek hece var ismimde,
Barınağım, gönül denen yer benim